به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدرضا سبزعلیپور کارشناس مسائل اقتصاد و بین الملل طی یادداشتی به واکاوی و تحلیل سخنان اخیر رهبری در دیدار رؤسای سه قوه و دیگر اعضای شورای عالی هماهنگی اقتصادی پرداخت و بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی را بسیار مهم، جامع، واقع بینانه و راه گشا دانست و نوشت: اقتصاد مقوله ای بسیار حساس و مهم است، بطوریکه خوب و بد بودن حال و احوال اقتصاد میتواند حال و احوال کشور، سیاست، مسئولین و زندگی و سفره و معیشت مردم عزیزمان را خوب و یا بد و نابسامان کند، از همین رو رهبر معظم انقلاب هم به بحث اقتصاد عنایت ویژه ای دارند و چند سالیست که شعار سال را در راستای رشد و توسعۀ اقتصاد کشور انتخاب و مطرح می کنند.
پیشرفت در بُعد اقتصادی، لازمه بقا و شکوفایی یک نظام اجتماعی و سیاسی است. پیشرفت اقتصادی با شاخصهای متعددی سنجیده میشود. رشد تولید سرانه در جامعه، نرخ بیکاری، نرخ تورم، توزیع درآمد بین آحاد مردم جامعه، متوسط میزان تحصیلات نیروی کار، دسترسی به خدمات آموزشی و بهداشتی، امید به زندگی، میزان تولیدات فرهنگی، تأمین زندگی در زمان بازنشستگی و بیکاری از جمله شاخصهای پیشرفت اقتصادی است.
اهمیت مقوله اقتصاد موجب شد تا رهبر انقلاب نیز در دیدار با رؤسای سه قوه و دیگر اعضای شورای عالی هماهنگی اقتصادی به چهار محور لازم و اساسی برای اقتصاد کشور یعنی حل مشکل کسری بودجه، افزایش سرمایه گذاری، جهش تولید و حمایت از قشر‌های ضعیف اشاره نمایند و به مسئولین ارشد نظام تأکید کنند که با همت جدی و تلاش مضائف، اقداماتی را انجام دهند تا هر چه سریعتر تأثیر اجرای راهکارهای عملی در زندگی مردم مشخص شود.
از نظر نگارنده، نکات بسیار دقیق و ظریفی در فرمایشات و توصیه های مقام معظم رهبری مطرح گردید که باید مدّ نظر مسئولین کشوری و دولتمردان ایرانی قرار گیرد که متأسفانه فاصله گرفتن برخی از مسئولین از ارزشها و آرمانهای انقلاب و غرق شدن آنان در مادیّات و لذایذ روزگار، قطعاً میتواند ایران و ایرانی را ضعیف و کشور و انقلاب را به بیراهه بکشاند.
مشکلات اقتصادی بقدری در ارکان کشور و زندگی مردم رخنه کرده است که بیانات مقام معظم رهبری در “بخش اقتصاد” در این نشست، بیش از سایر بخشها خودنمایی میکرد و از اهمیت خاصی برخوردار بود. در این ارتباط باید عرض کنم که الحق و الانصاف رهبر معظم انقلاب هم این بخش را بخوبی تبیین نموده و به موارد مهمی اعم از (اهمیت اقتصاد، عیوب اقتصاد ایران و راهکار حل مشکلات اقتصادی) اشاره فرموده اند که اگر تک تک آن موارد به درستی لحاظ و اجرا شود نه تنها مشکلات اقتصادی کشور و معضلات معیشت مردم سریعاً مرتفع میگردد بلکه اقتصاد ایران رشد و شکوفا میشود.
اقتصاد کشورمان دارای عیوبی است که مهمترین عیوب “اقتصاد ایران” عبارتند از:
* وابستگی اقتصاد به نفت
* دولتی بودن بخشهایی از اقتصاد که در حیطۀ وظایف دولت نیست
* نگاه به خارج و نه به توان و ظرفیّت داخلی
* استفادۀ اندک از ظرفیّت نیروی انسانی کشور
* بودجه بندی معیوب و نامتوازن
* عدم ثبات سیاستهای اجرائی اقتصاد
* عدم رعایت اولویّتها و وجود هزینه های زائد و حتّی مسرفانه در بخشهایی از دستگاههای حکومتی
نتیجۀ “عیوب اقتصاد” و بروز مشکلاتِ اقتصادی، افزایش معضلات در زندگی مردم و کوچکتر شدن سفره آنها، افزایش نرخ بیکاری جوانان، تعطیل شدن تولید، فقر درآمدی در قشر ضعیف، عمیق تر شدن فاصله طبقاتی و صدها مورد دیگر اَمثال اینها میباشد.
راه حلّ این مشکلات از منظر مقام معظم رهبری که به دفعات متذکر شده اند، بشرح زیر است:
* سیاستهای “اقتصاد مقاومتی” میبایست به درستی درک و در دولتها با قدرت و نشاط کاری و احساس مسئولیّت پیگیری و اجرا شود.
* درون زایی اقتصاد کشور
* مولّد شدن اقتصاد
* دانش بنیان شدن اقتصاد
* مردمی کردن اقتصاد و تصدّیگری نکردن دولت
* برون گرایی با استفاده از ظرفیّتهایی موجود
جهت رفع مشکلات و برای حضور قدرتمند ایران در سطح جهان نیازمند پی ریزی “اقتصادی قوی” و با برنامه می باشیم. اینکه فقط با زبان، شعار داده و هی بگوئیم که ما جزء قدرتهای اقتصادی جهان هستیم و یا باید تا سال 1404 یکی از قدرتهای برتر جهان شویم و مثلاً با حجم مبادلات تجاری معادل 100 الی150 میلیارد دلار جایگاه ممتازی را در بین کشورهای دنیا داریم کافی نیست. رشد و شکوفایی اقتصاد هر کشوری مستلزم وجود فاکتورهای مختلفی میباشد که برجستگی و یا ضعف آنرا به روشنی مشخص میکند و به وضوح نشان میدهد که میتوان به آیندۀ آن کشور امیدوار بود یا نه.
در این راستا کشوری همچون ایران که از نظر سوق الجیشی و استراتژیکی، دارای اهمیت ویژه ای در منطقه و جهان میباشد، از نظر جغرافیایی ویژگیهای ارزشمندی دارد، از بعد تاریخی دارای چه قدمت و تمدنی میباشد، به لحاظ ذخایر زیرزمینی و هیدروکربوری همچون نفت خام و گاز طبیعی جزء سه کشور اول جهان است، دارای بی نظیرترین منابع و معادن و قیمتی ترین سنگها و فلزات در جهان میباشد، رتبۀ برتری از نظر تولید محصولات کشاورزی خاص همچون پسته و برخی از میوه جات در جهان دارد، خاویار نمونه و درجه یکی دارد، صنایع دستی کشورمان هم از نام و جایگاه خاص و ارزشمندی در بین جهانیان برخوردار است.
ضمناً کشورمان از نظر صنعت توریسم از جایگاه برتری برخوردار بوده و همچنین دارای جمعیت جوان و تحصیلکردۀ بالایی نیز هست.
کشور ایران با تمام موقعیهای ویژه، منابع و ثروتهایی که در اختیار دارد نمیتواند و یا بهتر بگویم اصلاً نباید مشکل اقتصادی داشته باشد!! همه ما باید به آیندۀ کشور ثروتمند و نمونه ای همچون ایران امیدوار باشیم، لکن اگر مشکلی هم وجود دارد باید علت و دلیل آنرا در جای دیگری جستجو و پیگیری کنیم.
کشور ایران باید از همه نظر علی الخصوص اقتصادی، اجتماعی، رفاهی و معیشت مردم نمونه باشد و هیچکس دغدغه ای در هیچ اموری نداشته باشد، پس باید دلیل ضعفها و کم و کاستی ها را جستجو کنیم.
آیا این چراها و مشکلاتی که در بالا مطرح شد پاسخ ندارد؟ قطعاً پاسخ دارد.
وقتیکه پول و ثروت و نیروهای مؤمن، متخصص و دلسوز داریم حتماً کارهای کشور بنحو مطلوب انجام شدنی است و باید به آینده امیدوار باشیم. پس اگر با وجود این همه (داشته هایمان) باز هم کارها پیش نمیرود و “چرخ اقتصاد” مملکت لنگ میزند باید مشکل را در جای دیگری جستجو کرد زیرا بطور قطع دلایل و موانع دیگری در سر راه وجود دارد که سدی در برابر رشد و شکوفایی کشورمان ایجاد کرده که قطعاً قابل حل است زیرا ما فاکتورها و امکانات اصلی و سرمایه های گرانبها را در اختیار داریم.
قطعاً رفع مشکلات و نابسامانی های کشور و رشد و شکوفایی اقتصاد ایران در سریعترین زمان امکانپذیر است فقط کمی همّت میخواهد که اگر اندکی غیرت به خرج دهیم دیگر اثری از مشکلات اقتصادی و نارضایتی ها باقی نخواهد ماند، پس باید همچنان به آینده امیدوار بود و با حضور “جوانان” با انگیزه و توانمند کمی همّت کرد و برای سربلندی ایران و ایرانی از جان مایه گذاشت.
ضمناً همچنانکه امام خامنه ای دو سال پیش در بیانیۀ “گام دوم انقلاب” بخوبی فرموده و در نشست چند روز پیش با سران نظام نیز یادآوری و تأکید نمودند، همه مسئولین علی الخصوص جوانان عزیز کشورمان باید به روشنی بدانند که راه حل تمامی مشکلات در داخل کشور میباشد. در این راستا نباید کسی گمان کند که «مشکلات اقتصادی ایران فقط و فقط نشأت گرفته از تحریم هاست و علّتِ وجود تحریمها هم مقاومت ضدّ اِستکباری و تسلیم نشدن در برابر دشمن است و تنها راه نجات کشورمان هم، زانو زدن در برابر دشمن و بوسه زدن بر پنجۀ گرگ است» که چنین تفکری، خطایی نابخشودنی است.
پس مسئولین کشوری و همچنین “جوانان” آمادۀ جهاد باید چشم به امکانات و توانمندیهای داخلی بدوزند و جهت غلبه بر “جنگ اقتصادی دشمن” و رشد و شکوفایی اقتصاد ایران بدنبال آدرس غلط نروند و همۀ راهکارها را در داخل و در اتحاد با هم جستجو نمایند. آزموده را آزمودن خطاست، زیرا در بحث برجام بخوبی دیدیم که چه انرژی و زمانی صرف شد و اما دست آخر میوه ای اعم از “سیب یا گلابی” نصیب ایران نشد و شخصی بنام ترامپ آمد و با بی تعهدی، برجام را بورطۀ نابودی کشاند!!
حال بجای اینکه برای غلبه بر مشکلات و بی اثر کردن تحریمها دوباره چشم به آمریکایی ها و اروپایی ها بدوزیم و تمام وقت و انرژی خودمان را مجدداً صرف گفتگو با آنان بنمائیم، سعی کنیم تا با توسل به داشته ها و امکانات داخلی، چرخ تولید را به گردش درآورده و تحریمها را بجای رفع، بی اثر و بی تأثیر نماییم که کار محالی نیست، فقط همت و غیرت میخواهد که باید تأکید کنم که قدرت و توانمان بسیار بالاست و نمره آن در دنیا 20 است اما حیف که از همّت و همّت ها خبری نیست!!
البته ناگفته نماند که باب مذاکره با خارجی ها و حتی کشورهای متخاصم هرگز بسته نیست و چنانکه تغییری در رفتار و عملکرد آنان مشاهده شود، همراه با تکیه بر توانمندی های داخلی جهت بی اثر کردن تحریمها، میتوان مذاکرات با خارجی ها را نیز پیش برد، منتهی با این تفاوت که اولاً صد در صد به آنان امید نبسته ایم و همچنین کلاهمان را نیز محکم نگه داشته ایم تا از سرمان برندارند!!
دست آخر اینکه مسئولین و دولتمردان ما و همچنین “جوانان” کاردان و با اشتیاق ایران نباید صرفاً بدنبال “رشد اقتصاد ایران” باشند بلکه باید بیش از هر چیز، “توسعۀ ایران” را مد نظر قرار دهند. به زبان ساده تر یعنی اینکه همه معترفند که کشور ایران طی چهل سال گذشته در ابعاد مختلف رشد چشمگیری داشته است اما هنوز جزء کشورهای “در حال توسعۀ جهان” محسوب میشود!! پس باید با سیاستها و برنامه های درست و با بهره مندی از نیروهای جوان و باانگیزه، بسوی “توسعۀ ایران” آنهم در تمامی ابعاد قدم برداریم تا به توسعه همه جانبه برسیم و دیگر جزء کشورهای “در حال توسعه” نباشیم بلکه ایران اسلامی به یک کشور “توسعه یافته” و قدرت اقتصادی در جهان مبدل گردد.
ضمناً کشوری که پس از حدود 15 سال با اعمال شدیدترین تحریمهای بین المللی، هنوز محکم و استوار ایستاده پس از این به بعد هم میتواند با سربلندی و با قامتی استوار در برابر خارجی ها قد علم کرده و به راه خود ادامه دهد.
مع الوصف کشوری که کمر بزرگترین مشکلات را به خاک مالیده، پس غلبه بر مشکلاتی همچون مرتفع نمودن کسری بودجه و اقدام در جهت افزایش سرمایه گذاری، به گردش درآوردن چرخ اقتصاد و جهش تولید و حمایت از قشر‌های ضعیف، برایش مثل آب خوردن است که اگر تاکنون انجام نشده و یا از این پس نیز انجام نشود، هیچ ربطی به تحریمها ندارد بلکه مسئولین و دست اندرکاران مربوطه، (همت، غیرت و تمایلی) برای انجام آنها ندارند که برای غلبه بر مشکلات کشور، ابتدا باید فکری به حال این مسئولین کرد و آنان را از سر راه رشد و توسعه اقتصاد ایران برداشت.
انتهای پیام/
